Zaburzenia seksualne u kobiet: Przyczyny, objawy i skuteczne metody leczenia

Zaburzenia seksualne u kobiet są częstym zjawiskiem, które może mieć zarówno charakter przewlekły, jak i sporadyczny. Wśród najczęstszych zaburzeń należy wymienić nawracające problemy z reakcjami seksualnymi oraz obniżone libido. Przyczyny tych zaburzeń często wiążą się z napięciami emocjonalnymi, które występują w życiu partnerskim.
Problemy związane z reakcjami seksualnymi mogą pojawić się na każdym etapie związku i spełniać różne kryteria. Należą do nich:

Zaburzenia pobudzenia seksualnego

Kobieta doświadcza trudności lub niezdolności utrzymania lub osiągnięcia odpowiedniego poziomu pobudzenia seksualnego podczas zbliżenia. Nawet jeśli odczuwa pragnienie stosunku seksualnego, jej zdolność do osiągnięcia pobudzenia jest zaburzona.

Zaburzenia popędu płciowego

W tym przypadku występuje obniżone libido, czyli zmniejszone zainteresowanie lub pragnienie seksualne u kobiety.

Zaburzenia orgazmu

Pomimo wystarczającego pobudzenia i stymulacji, kobieta doświadcza nawracających lub chronicznych trudności z osiągnięciem orgazmu.
Ból podczas aktywności seksualnej: Kobieta odczuwa ból podczas penetracji członka do pochwy lub w trakcie stymulacji seksualnej.

Przyczyny zaburzeń seksualnych u kobiet

Rozpoznawanie zaburzeń seksualnych u kobiet jest istotnym procesem, który wymaga przeprowadzenia dogłębnego wywiadu medycznego oraz odpowiednich badań. Poprawne zdiagnozowanie tych zaburzeń jest kluczowe dla skutecznego dobrania odpowiedniej terapii.
Podczas wywiadu medycznego, lekarz powinien stworzyć atmosferę sprzyjającą otwartej i zaufanej rozmowie na tematy intymne. Przygotowanie się klientki do tej rozmowy oraz powaga sytuacji są niezwykle istotne. Szczerość podczas tego dialogu jest kluczowa, ponieważ pozwala lekarzowi lepiej zrozumieć problemy klientki i skutecznie zdiagnozować zaburzenia seksualne.
Oprócz wywiadu, badania odgrywają ważną rolę w procesie diagnostycznym zaburzeń seksualnych u kobiet. Podczas badania ginekologicznego, lekarz może ocenić fizyczne zmiany, które mogą powodować brak przyjemności podczas stosunku. Czynniki takie jak blizny, utrata elastyczności pochwy, zanikanie nabłonka pochwy czy bolesność w trakcie zbliżenia mogą przyczyniać się do braku satysfakcji seksualnej u kobiet.

Zaburzenia seksualne kobiet – co je wywołuje?

Zaburzenia seksualne u kobiet mogą mieć różnorodne przyczyny fizyczne, w tym związane z występowaniem różnych chorób. Poniżej przedstawiam niektóre z tych chorób, które mogą prowadzić do zaburzeń seksualnych:

Operacje ginekologiczne

Niektóre zabiegi ginekologiczne, takie jak histerektomia (usunięcie macicy) lub zabiegi na narządach płciowych, mogą mieć wpływ na funkcję seksualną kobiety. Może dojść do zmian w anatomicznej strukturze narządów płciowych lub uszkodzeń nerwów, co może prowadzić do dysfunkcji seksualnych.

Bóle głowy i migreny

Intensywne bóle głowy, w tym migreny, mogą wpływać na libido i sprawność seksualną. Silny ból może prowadzić do zmniejszonej chęci na kontakt seksualny oraz trudności w osiąganiu satysfakcji seksualnej.

Przewlekłe bóle

Osoby cierpiące na przewlekłe bóle, takie jak bóle pleców, bóle stawów czy fibromialgia, często doświadczają zmniejszonej satysfakcji seksualnej. Ból i dyskomfort fizyczny mogą wpływać na zdolność do czerpania przyjemności z aktywności seksualnej.

Cukrzyca

Niekontrolowana cukrzyca może prowadzić do uszkodzenia naczyń krwionośnych i nerwów, co może mieć negatywny wpływ na zdolność kobiety do osiągania podniecenia seksualnego i osiągania orgazmu.

Długotrwałe leczenie nadciśnienia tętniczego

Niektóre leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego, takie jak beta-blokery, mogą powodować zmniejszenie libido, trudności z osiąganiem orgazmu oraz inne zaburzenia seksualne.

Uszkodzenia rdzenia kręgowego

Osoby z uszkodzeniem rdzenia kręgowego mogą doświadczać zaburzeń seksualnych, takich jak zmniejszona czułość w strefach erogennych, trudności z osiąganiem wzwodu lub trudności z kontrolą mięśni dna miednicy.

Choroby neurologiczne

Nieprawidłowości strukturalne mózgu, takie jak np. guzy, stany pourazowe lub skutki upośledzenia naczyniowego i demencji, mogą wpływać na seksualność zależnie od zajętej części mózgu. Nieprawidłowości strukturalne lub urazy w zakresie rdzenia kręgowego mogą wpływać na stan ważnych związków miedzy mózgiem a odpowiedziami o charakterze obwodowym.”

Choroby układu ruchu

Osoby z chorobami układu ruchu takimi jak reumatoidalne zapalenie stawów czy zapalenie stawów kręgosłupa, mogą doświadczać bólu i sztywności,

Przyjmowanie leków

Może również mieć wpływ na funkcję seksualną u kobiet. Niektóre leki antydepresyjne, antyhistaminowe, stosowane przy chorobach ciśnieniowych oraz środki stosowane w chemioterapii mogą powodować obniżenie popędu płciowego i upośledzenie zdolności do odczuwania orgazmu.

W przypadku kobiet po menopauzie

Obniżony poziom estrogenów może prowadzić do zmian w tkankach narządów rozrodczych. Te zmiany mogą powodować ból podczas stosunku. Ponadto, w tym okresie kobiety mogą wymagać dłuższej stymulacji seksualnej, aby osiągnąć odpowiednie podniecenie i orgazm.

Problemy z funkcją seksualną u kobiet

Mogą również występować po porodzie i podczas karmienia piersią, ze względu na wahania hormonalne. Suchość pochwy i obniżenie chęci do aktywności seksualnej mogą być związane z tymi zmianami hormonalnymi.

Przyczyny psychiczne

Również odgrywają rolę w występowaniu dysfunkcji seksualnych u kobiet. Nieleczone stany lękowe, długotrwały stres i depresja mogą przyczyniać się do zaburzeń seksualnych. Dodatkowo, obawy związane z zajściem w ciążę, brak stabilności w związku oraz różnice kulturowe i religijne mogą również wpływać na funkcję seksualną.

Negatywne postrzeganie własnego ciała

Obawy związane z akceptacją nagości czy wstydem związanym z ciałem mogą również przyczyniać się do zaburzeń seksualnych. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę znaczenie dobrej relacji w związku i otwartości partnerów na siebie. Zrozumienie własnych granic i dawanie sobie odpowiedniego czasu na podejmowanie decyzji dotyczących aktywności seksualnej są również istotne dla zdrowej funkcji seksualnej.

Zaburzenia seksualne kobiet – jak może to wyglądać?

Zaburzenia pożądania u kobiet manifestują się jako utrata lub brak zainteresowania tematami erotycznymi lub seksualnymi. Fantazje związane z sferą erotyczną są minimalne lub nieobecne. Kobieta odczuwa bardzo ograniczone lub żadne potrzeby seksualne. Osoby dotknięte tym zaburzeniem często nie angażują się w aktywność seksualną, nie masturbują się i unikają inicjacji kontaktów seksualnych z partnerem. Poziom aktywności seksualnej u tych kobiet jest niższy niż wcześniej. Chociaż kobieta może być zdolna do odczuwania podniecenia seksualnego i doświadczać satysfakcji seksualnej, inicjowanie kontaktów seksualnych jest mało prawdopodobne.

Brak radosnego przeżywania

– w przypadku tego zaburzenia, kobieta nie doświadcza satysfakcji podczas pobudzenia seksualnego. Pomimo wystąpienia odpowiednich reakcji fizycznych (takich jak powiększenie łechtaczki czy nawilżenie pochwy) oraz osiągnięcia orgazmu, brakuje jej satysfakcjonujących doznań i prawdziwego podniecenia.

Awersja seksualna

– to rodzaj zaburzenia, w którym kobieta reaguje niechęcią i lękiem na myśl o zbliżeniu seksualnym, co prowadzi do unikania kontaktów intymnych z partnerem. Fantazje i zachowania seksualne w takim przypadku są istotne, ponieważ mogą towarzyszyć zbliżeniu.

Brak reakcji genitalnej

– zaburzenie to objawia się brakiem odpowiedniego nawilżenia pochwy, które umożliwiłoby swobodną penetrację i właściwą stymulację seksualną u kobiety. Zaburzenie to może występować w sposób sytuacyjny, tylko w określonych sytuacjach podczas gry miłosnej, lub w sposób uogólniony, niezależnie od partnera.

Zespół przetrwałego podniecenia seksualnego

– w tym zaburzeniu podniecenie seksualne utrzymuje się u kobiety nawet po zakończeniu aktu seksualnego. Towarzyszy mu reakcja genitalna, takie jak mrowienie i obrzmienie okolic intymnych, i może trwać przez kilka godzin lub nawet dni. Orgazm nie przynosi ulgi, ponieważ podniecenie pozostaje obecne.

Anorgazmia

– czyli brak lub opóźnienie orgazmu, to zaburzenie, w którym kobieta, pomimo doświadczania wysokiego poziomu podniecenia seksualnego, nie osiąga orgazmu. Anorgazmia – zaburzenia orgazmu mogą mieć charakter pierwotny (trwają od zawsze) lub wtórny (pojawiły się po okresie normalnego funkcjonowania seksualnego). Mogą występować w sposób sytuacyjny, dotyczący określonych sytuacji seksualnych, lub uogólniony, niezależny od kontekstu. „Wiele kobiet, u których łatwo dochodzi do podniecenia i które skądinąd znajdują przyjemność w aktywności seksualnie mimo wszystko cierpi na zaburzenia orgazmu.”

Orgazm zbyt wczesny

– (u mężczyzn znany jako przedwczesny wytrysk), to zaburzenie, w którym kobieta nie jest w stanie kontrolować momentu osiągnięcia orgazmu. Orgazm występuje zbyt wcześnie, uniemożliwiając satysfakcjonujący stosunek seksualny.

Pochwica

– znana również jako skurcz pochwy, jest zaburzeniem polegającym na niekontrolowanym skurczu mięśni otaczających pochwę. Skurcz ten uniemożliwia wprowadzenie penisa do pochwy. W przypadku skurczu, który występuje podczas stosunku, zwany „penis captivus”, może pojawić się trudność w wycofaniu penisa z pochwy. Głównym czynnikiem przyczyniającym się do pochwicy jest lęk, który utrudnia rozluźnienie mięśni pochwy.

Dyspareunia

– jest to zaburzenie, które objawia się odczuwaniem bólu podczas stosunku seksualnego. Ból może być odczuwany w okolicach pochwy, we wnętrzu pochwy lub w obrębie miednicy. Dyspareunia jest to zaburzenie to może być spowodowane różnymi przyczynami, takimi jak infekcje, zapalenia, blizny po porodzie lub operacjach ginekologicznych.

Zaburzenia seksualne u kobiet: Podsumowanie

Zaburzenia seksualne u kobiet są złożonym zagadnieniem, które wymaga pełnego zrozumienia i indywidualnego podejścia. Różnorodność tych zaburzeń obejmuje m.in. zaburzenia pożądania seksualnego, zaburzenia podniecenia, trudności orgazmiczne i bóle podczas stosunku. Każde z tych zaburzeń ma swoje unikalne przyczyny i objawy, dlatego ważne jest uwzględnienie zarówno aspektów fizycznych, jak i psychologicznych podczas leczenia.

Terapia zaburzeń seksualnych u kobiet często obejmuje podejście wielopłaszczyznowe, które uwzględnia zarówno czynniki biologiczne, jak i psychologiczne. W przypadku przyczyn fizycznych, może być konieczne leczenie farmakologiczne lub interwencje medyczne mające na celu rozwiązanie problemów zdrowotnych. Jednak w przypadku przyczyn psychologicznych, terapia może obejmować terapię poznawczo-behawioralną, terapię partnerską, psychoterapię czy trening umiejętności interpersonalnych.

Ważne jest, aby kobiety z zaburzeniami seksualnymi nie czuły się zaniedbane lub wstydziły się szukać pomocy. Profesjonalne wsparcie i leczenie są dostępne, a odpowiednie podejście terapeutyczne może przynieść ulgę i poprawę jakości życia seksualnego. Każda kobieta zasługuje na zdrowe i satysfakcjonujące życie intymne, dlatego istotne jest podjęcie kroków w celu znalezienia odpowiedniego wsparcia i leczenia.